Ένα τυπικό μεσημέρι Τετάρτης, το παιδί σου γυρνάει από το νηπιαγωγείο. Κάθεστε στο τραπέζι να φάτε όλοι μαζί, σερβίρεις κανονικά και τελικά…. το παιδί καταλήγει με κλάματα ή νεύρα , χωρίς να θέλει να φάει. Τι συμβαίνει; Τι μπορείς να κάνεις για να το βοηθήσεις;

Ας τα πάρουμε ενα- ένα. Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας είναι δύσπιστα και επιφυλακτικά όταν τρώνε. Μπορεί να τους αποσυντονίσει οτιδήποτε: ένας ήχος, μια καινούργια λέξη που ακούν για πρώτη φορά, ή το πείραγμα από τον αδερφό του. Και δεν υπάρχει κανένα θέμα σε αυτό, είναι απολύτως αναμενόμενο, μέσα στα φυσιολογικά όρια ανάπτυξης. Τα περισσότερα παιδιά σε αυτήν την ηλικία όταν κάθονται στο τραπέζι μπορεί περισσότερο να στριφογυρνάνε ή να παίζουν με το φαγητό που έχουν μπροστά τους, παρά να τρώνε.

Πώς να αντιδράσεις;

Με ηρεμία και ενθάρρυνση. Το παιδί σου δεν πρέπει να νιώσει τον εκνευρισμό σου ή ακόμη χειρότερα, την απογοήτευση σου. Ο λόγος για τον οποίο έχει αποσυντονιστεί και είναι σε εκνευρισμό μπορεί να είναι ασήμαντος για εσένα, αλλά απίστευτα σημαντικός για το ίδιο. Δεν θα πρέπει να περιμένεις το δίχρονο (ή και μεγαλύτερο) να έχει την ίδια αντιμετώπιση και κατανόηση των πραγμάτων όπως εσύ. Επομένως, η βοήθεια σου σε αυτό το σημείο είναι πολύτιμη. Φράσεις του τύπου “αν δεν το φας τώρα, θα το φας μετά κρύο” ή “αν δεν το φας τώρα θα μείνεις νηστικός όλη μέρα” είναι τελείως ακατάλληλες. Περιέχουν απειλή, και κάνουν το παιδί να νιώθει ανασφάλεια και ταραχή. Από την άλλη, το “αν το φας, μετά θα σου δώσω μπισκότο που σου αρέσει”, επίσης έχει δυσμενή αποτελέσματα. Τέτοιου είδους υποσχέσεις λειτουργούν σαν “δωροδοκία”, και δημιουργούν μια “προσδοκία” στο παιδί, για πράγματα που δεν θα έπρεπε – δηλαδή να φάνε την μερίδα του φαγητού τους.

Το καλύτερο που έχεις να κάνεις, είναι, να οπλιστείς με υπομονή και με ψύχραιμη κι ήρεμη φωνή , να ρωτήσεις :

  • τι είναι αυτό που νιώθει;
  • για ποιον λόγο αποσυντονίστηκε;
  • πεινάει ακόμη;

Προσοχή! Η ερώτηση αυτή θα ευοδώσει μαζί με τις προϋποθέσεις που αναφέραμε. Αν συνοδεύσεις την ερώτηση σου με ύφος, υψωμένο τόνο φωνής ή ειρωνεία, πιθανόν να χειροτερέψεις την κατάσταση.

Έπειτα, δείξε στο παιδί ότι το φαγητό του θα είναι στο ψυγείο / φούρνο, και θα σερβιριστεί στο επόμενο γεύμα της ημέρας.

Το παιδί σου δεν είναι παράλογο. Απλά δεν γνωρίζει ακόμη τον κόσμο όπως εσύ. Δεν έχετε τα ίδια δεδομένα. Κάνε το νιώθει ασφάλεια, αγάπη και με τις παραπάνω οδηγίες, θα τρώει το φαγητό πιο σύντομα από όσο περίμενες.